Po bitwie Igora Światosławowicza z Połowcami
Autor | |
---|---|
Data powstania | |
Medium | |
Wymiary |
205 × 390 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Po bitwie Igora Światosławowicza z Połowcami (ros. После побоища Игоря Святославовича с половцами) – obraz olejny, namalowany przez rosyjskiego malarza Wiktora Wasniecowa w 1880, znajdujący się w zbiorach Galerii Tretiakowskiej w Moskwie.
Od końca lat 70. XIX wieku w twórczości Wiktora Wasniecowa zaczęły dominować motywy nawiązujące do historii Rusi oraz legend i bylin staroruskich[1]. Malarz uważał bohaterów tego typu opowieści i utworów za wcielenie ideałów osobowych ludu rosyjskiego. Popularyzowanie ich postaci traktował jako element kształcenia Rosjan, przypominania im o chwalebnych wydarzeniach w przeszłości i tworzenia dumy narodowej[2].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Temat obrazu Po bitwie Igora Światosławowicza z Połowcami artysta zaczerpnął z eposu Słowo o wyprawie Igora. Dzieło przedstawia jedną z centralnych scen utworu – klęskę wojsk Igora Światosławowicza w starciu z Połowcami w 1185. W krajobrazie spokojnego, porośniętego niską roślinnością stepu Wasniecow ukazał grupę martwych, poległych w bitwie wojów ruskich oraz nielicznych zabitych Połowców. W centralnej części dzieła widoczny jest młody wojownik ze strzałą w piersi, obok niego zaś leżący z rozłożonymi rękami mężczyzna w pełnej zbroi i w hełmie. Broń zabitych (topory, tarcze) leży w nieładzie obok nich. Grupy kilku leżących na sobie ciał widoczne są również w pozostałych częściach obrazu. Wasniecow namalował wojów ruskich w pełnych zbrojach i wysokich hełmach, podczas gdy nieliczni Połowcy są półnadzy lub w zwykłych ubraniach. Ponad zwłokami poległych unoszą się drapieżne ptaki, na niebie widoczne jest zachodzące słońce. Mimo dramatyzmu sceny kompozycja jest harmonijna, namalowana spokojnymi barwami; malarz unikał ukazywania krwi, która widoczna jest jedynie na toporze i płaszczu poległego woja po lewej stronie obrazu. Nie ukazał również ciężkich ran na ciałach poległych, w miejsce realizmu dzieła skupiając się na oddaniu detali staroruskiego ubioru i uzbrojenia. Artysta chciał również w ten sposób oddać cześć wszystkim, którzy walczyli i ginęli za Ruś, a następnie Rosję[3].
Obraz wzbudził sprzeczne opinie krytyki. Podobnie jak inne obrazy Wasniecowa o tematyce inspirowanej bylinami, był chwalony za oddanie ducha poezji ludowej i jej piękna, jak również „siłę narratora”. Dzieło było jednak również określane jako sztuczne i pretensjonalne[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiktor Michajłowicz Wasniecow, Gosudarstwiennoje Izdatielstwo izobrazitielnogo iskusstwa, Moskwa 1957, s. 7.
- ↑ The Tretyakov Gallery in Moscow, Aurora Art Publishers, Leningrad 1979, opis obrazu numer 77 (brak numerów stron).
- ↑ Wiktor Michajłowicz Wasniecow, s. 9–10.
- ↑ Ludwik Bazylow, Historia nowożytnej kultury rosyjskiej, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986, ISBN 83-01-05684-3, s. 656.